pokój wyciszeń

Powyżej zdjęcie pokoju wyciszeń.

 

Pokój wyciszeń jest miejscem, w którym uczestnicy mogą osiągnąć stan wyciszenia, refleksji i zwiększyć zakres wglądu w siebie. Zyskują na tym nową perspektywę, zrozumienie, nowe kompetencje społeczne. Będąca pod opieką psychologa pracownia oferuje zajęcia indywidualne, jak i grupowe. Ze wsparcia i psychoedukacji mogą korzystać uczestnicy zajęć terapeutycznych, ich opiekunowie oraz członkowie rodzin. 

Zajęcia prowadzone w formie dostosowanej do indywidualnych możliwości obejmują:

  • Rozmowy indywidualne z psychologiem, podczas których nabywane są umiejętności społeczne, zwiększony jest zakres wiedzy związanej z chorobą lub zaburzeniem psychicznym. Przekazywane są metody możliwej samopomocy oraz samowyciszenia. Pełnią one również funkcję wyciszającą, obniżającą poziom napięcia emocjonalnego i mięśniowego. Prowadzone są według wcześniej ustalonego planu, według potrzeb lub na prośbę uczestnika/rodziny.
  • Grupowe zajęcia z psychologiem - obejmują między innymi treningi umiejętności społecznych, zastępowania agresji, socjoterapię, biblioterapię, naukę spędzania czasu wolnego lub zajęcia psychoedukacyjne. Prowadzone są w małych grupach.
  • Trening umysłu, zajęcia edukacyjne oraz pedagogiczne, mające na celu rozwijanie funkcjonowania poznawczego, pogłębienie posiadanej wiedzy i zakresu słownika mowy czynnej oraz biernej, a także wzrost samooceny i wiary we własne umiejętności. 
  • Treningi relaksacyjne, przeprowadzane są indywidualnie oraz grupowo. Stanowią możliwość nauki wyciszenia się, poszerzenia zakresu wiedzy o sobie, swoich potrzebach i emocjach. Nabytą wiedzę uczestnicy mogą wykorzystać, by efektywniej radzić sobie w stanach wzmożonego napięcia, sytuacjach nagłych, nieznanych, stresowych.
  • Warsztaty dla rodzin uczestników są cyklem spotkań z psychologiem i pedagogiem pogłębiającym wiedzę oraz umiejętności członków rodzin, a także swoistą grupą wsparcia. Podczas ich trwania przekazywane są również informacje o funkcjonowaniu placówki. 
  • Proponowana terapia ruchowa obejmuje choreoterapię, metodę ruchu rozwojowego Weroniki Sherborne, metodę treningu i uczenia się percepcyjno-motorycznego N. C. Kepharta.
  • Różnorodne formy arteterapii (rysunek, plastyka, filmoterapia, teatroterapia, drama, pantomima) pozwalają rozwijać kreatywność, wrażliwość na sztukę oraz umiejętność wyrażania siebie poprzez nią. Dzięki tego typu aktywnościom uzyskiwana jest poprawa w funkcjonowaniu społecznym, podnoszona jest samoocena oraz uczymy postępowania w sytuacjach stresowych.